Quod fortuna brevis magni solet esse favoris,
Hoc Lalemante tuus casus et acta docent.
Surgebas pauloante miser de stercore in aula
Tam subito dives factus es. Unde? Refer!
Forsan respondes: Id gratia caesaris egit
Coniuge qui mihi cum divite multa dedit.
Esto, sed indigno caesar dedit ante nec umquam
Sat noto, qui sis, nunc tua facta probant.
Per fas perque nefas, per fraudes, mille per artes
Es tot et in parvo tempore nactus opes.
Hinc te de Bouclans iactabas esse baronem
Quis nescit generis stigmata nota tui?
Scis pater ille tuus scabies mala quem male torsit
In leprosorum est mortuus hospitio
Tu tamen aulaeis pictis insignia profers
Ac si de Persis regibus ortum habeas.
Perfricta fronte o nebulo, posuisse pudorem
Non satis est! Audes ferre sub astra caput?
Teque aequare viris virtute fideque probatis
Cum tibi sit virtus nulla nec ulla fides
Si socios quaeris! Fumosus Zoticus unus
Et tibi Turinus par simul esse potest.
Tu tamen hos superas peioribus artibus usus,
Ut tibi conferri vix queat ipse Sinon.
Ipse Sinon Troiam qui quondam fraude Pelasgis
Tradidit immisso proditionis equo.
Saepius hoc muros vastasti caesaris altos
Arcani pandens intima consilii
Per quae rex Gallus pactis post terga relictis
Evasit, quorum Dedalus unus eras.
Alter erat Mingoual pestis mala raptus ad Orcum
Et Moncada ictus nuper ab hoste globo.
Solus adhuc restas, dabit et tibi sors quoque funem.
Ad restim siquidem te tua fata trahunt.
Innumeras alias meruisti crimine mortes.
Cum laqueo fiet gratia magna tibi
Et cum deducta pendebis ab arbore truncus.
Quo nosci possis hoc tibi carmen erit.
Pendeo Ioannes furca Lalemantus in ista
Sublimis, merui sic ego iure mori.
Me vehemens supra multos sitis extulit auri,
Qua duce prorupi pronus in omne scelus.
Prodere consuevi corrumpere publica scripta
Venalis calamus lingua fidesque fuit.
Corpus et in partes hoc scindi debuit ergo
Integrum corvis caesar ad esse dedit.
Hocque malis dedit exemplum cessare favorem
Principis illorum deficiente fide.
Gratia, quam virtus facit haec, Lalemante, manebit
Ex aliis causis, non manet ulla diu.
Vivendum est recte, cum propter plurima, tumque
Supplicium meritum, qui male vivit, habet.
Extollit plerumque malos fortuna, sed inde
Quos sic evexit, trudit ad ima brevi.
Nec moveat quemquam crebro florere nocentes
Nam fit, ut hinc paena cum graviore cadant.

Sic visum fatis