Poem #66
Hymnus 3. De matre Ecclesia ad fideleswritten before 1548-07-10 first edition 1548-07-10
Early printed source materials:
| 1 | DANTISCUS 1548 (De matre Ecclesia ad fideles) p. [Bv]v-Cv (in extenso) |
| 2 | DANTISCUS 1571 (De matre Ecclesiae(!) ad fideles) p. 4v-5v (in extenso) |
| 3 | DANTISCUS 1576 (De matre Ecclesia ad fideles) p. 4v-5v (in extenso) |
| 4 | DANTISCUS 1764 (De Matre Ecclesia ad fideles) p. 192-194 (in extenso) |
Prints:
| 1 | HIPLER 1857 (De Matre Ecclesia. Ad fideles. / Von der Mutter Kirche. An die Gläubigen) No. 5, p. 92-95 (German translation, Franz HIPLER; in extenso) |
| 2 | DANTISCUS 1934 (De Matre Ecclesia ad fideles / O Matce Kościele do wiernych) No. 5, p. 2023 (Polish translation, Jan Michał HARHALA; in extenso) |
| 3 | Dantisci Carmina (Hymni 5. De matre Ecclesiae ad fideles) No. 48. 5, p. 223-225 (in extenso) |
Text & apparatus & commentaryPlain textText & commentaryText & apparatus
Materna pandit viscera
Ad se trahens Ecclesia
Omnes, qui pravis actibus
Taetris haeserunt hostibus,
Qui luxui, superbiae
Voluptatumque sordibus
Subiecti, temperantiae
Recesserunt a finibus,
Eosque, qui se litibus
Contaminarunt vel iocis,
Vel otiosis fabulis,
Sanctis ut vivant moribus.
Vocatque cunctos omnium
Constrictos fasce criminum,
Ut inde solvat noxios
Deoque reddat liberos.
Ad hanc ergo matrem piam
Per paenitentiae viam
Curramus cum fiducia
Et caritate debita!
Ut confitentes colligat
Et a delictis abluat,
Prodamus haec cum fletibus
Et quidquid turpe gessimus!
Remitti nobis haec reis
Oremus, ut puros ab his
Nos denuo Christus suam
Sumat clemens in gratiam!
Hanc ut possimus assequi
Gratique rursus effici,
Simus mites in pauperes,
Facti datores hillares!
Fame tabescentes cibis,
Nudos solemur vestibus,
Cunctis et indigentibus
Succurramus petentibus!
Sic nobis caeli ianua
Patescet per ieiunia
Dabitque nobis promptius
Deus, quaecumque poscimus.
Quare matri nos filios
Ecclesiae summittimus,
Sperantes hinc gratissima
Aeternitatis munera.
Ad se trahens Ecclesia
Omnes, qui pravis actibus
Taetris haeserunt hostibus,
Qui luxui, superbiae
Voluptatumque sordibus
Subiecti, temperantiae
Recesserunt a finibus,
Eosque, qui se litibus
Contaminarunt vel iocis,
Vel otiosis fabulis,
Sanctis ut vivant moribus.
Vocatque cunctos omnium
Constrictos fasce criminum,
Ut inde solvat noxios
Deoque reddat liberos.
Ad hanc ergo matrem piam
Per paenitentiae viam
Curramus cum fiducia
Et caritate debita!
Ut confitentes colligat
Et a delictis abluat,
Prodamus haec cum fletibus
Et quidquid turpe gessimus!
Remitti nobis haec reis
Oremus, ut puros ab his
Nos denuo Christus suam
Sumat clemens in gratiam!
Hanc ut possimus assequi
Gratique rursus effici,
Simus mites in pauperes,
Facti datores hillares!
Fame tabescentes cibis,
Nudos solemur vestibus,
Cunctis et indigentibus
Succurramus petentibus!
Sic nobis caeli ianua
Patescet per ieiunia
Dabitque nobis promptius
Deus, quaecumque poscimus.
Quare matri nos filios
Ecclesiae summittimus,
Sperantes hinc gratissima
Aeternitatis munera.