Poem #73
Hymnus 10. Ad Christum in dominica Palmarum de passionewritten before 1548-07-10 first edition 1548-07-10
Early printed source materials:
| 1 | DANTISCUS 1548 (Ad Christum in Dominica Palmarum de Passione) p. E3r-[E4]v (in extenso) |
| 2 | DANTISCUS 1571 (Ad Christum in Dominica palmarum de passione) p. 13v-14v (in extenso) |
| 3 | DANTISCUS 1576 (Ad Christum in Dominica palmarum de passione) (in extenso) |
| 4 | DANTISCUS 1764 (Ad Christum in Dominica Palmarum de Passione) p. 214-216 (in extenso) |
Prints:
| 1 | HIPLER 1857 (Ad Christum. In Dominica Palmarum de passione / An Christum. Am Sonntag Palmarum) No. 12, p. 124-129 (in extenso; German translation, Franz HIPLER) |
| 2 | DANTISCUS 1934 (Ad Christum in Dominica Palmarum de passione / Do Chrystusa. Na niedzielę Palmową, o męce) No. 12, p. 52-59 (in extenso; Polish translation, Jan Michał HARHALA) |
| 3 | Dantisci Carmina (Hymni 12. Ad Christum in dominica Palmarum de passione) No. 48. 12, p. 238-240 (in extenso) |
| 4 | Polskie (Ad Christum in dominica Palmarum de passione) No. XIV.30, p. 325-326 (in extenso) |
Text & apparatus & commentaryPlain textText & commentaryText & apparatus
Haec, Christe, iam festivitas
Instat Palmarum, parvuli
In qua cum turba laudibus
Te susceperunt debitis,
Cum tanta post miracula,
In tot languentes edita,
Asello mitis insidens
Ad passionem pergeres.
Sternebant ramos arborum
Et ornamenta vestium,
“Hosanna!” cuncti vocibus
Tibi canebant obviis.
Cum laude sic receptus es
In urbe, cuius principes
Quaerebant, ut te perderent
Et te dolis occiderent.
Ad hoc propensi callidos
Omnes pertentabant modos,
Quibus caute posses capi
Et abs tumultu confici.
Quod Scariot cum nosceret,
Ut lucrum non amitteret
Unguenti fusi, prodidit
Te fur avarus et tulit
Triginta mox argenteos,
Promittens illis in manus
Daturum te, quod commode
Sub noctem sperabat fore.
Hanc ante cum fidelibus
Asseclis cenasti tuis,
His proditor deterrimus
Iunctus sedit cum fratribus.
Ad hanc mensam cum corporis
Et sanguinis sacraveras
Tui sacrum mysterium,
Pavisti mentes tristium.
A te quod sumens traditor
Pedes post lotos ducitur
Ad praesules a daemone
Templi, furentes crimine.
Quibuscum transegit scelus
Coeptum, pro teque protinus
Ut mitterent, persuaserat
Locumque demonstraverat.
O Christe mansuetissime,
Panis noster dulcissime,
Edendum te Iudae dabas,
Foedas eius sciens notas.
Te deprecamur, illius
A fraudulentis actibus
Servatos, puro pectore
Da semper nos te sumere!
Instat Palmarum, parvuli
In qua cum turba laudibus
Te susceperunt debitis,
Cum tanta post miracula,
In tot languentes edita,
Asello mitis insidens
Ad passionem pergeres.
Sternebant ramos arborum
Et ornamenta vestium,
“Hosanna!” cuncti vocibus
Tibi canebant obviis.
Cum laude sic receptus es
In urbe, cuius principes
Quaerebant, ut te perderent
Et te dolis occiderent.
Ad hoc propensi callidos
Omnes pertentabant modos,
Quibus caute posses capi
Et abs tumultu confici.
Quod Scariot cum nosceret,
Ut lucrum non amitteret
Unguenti fusi, prodidit
Te fur avarus et tulit
Triginta mox argenteos,
Promittens illis in manus
Daturum te, quod commode
Sub noctem sperabat fore.
Hanc ante cum fidelibus
Asseclis cenasti tuis,
His proditor deterrimus
Iunctus sedit cum fratribus.
Ad hanc mensam cum corporis
Et sanguinis sacraveras
Tui sacrum mysterium,
Pavisti mentes tristium.
A te quod sumens traditor
Pedes post lotos ducitur
Ad praesules a daemone
Templi, furentes crimine.
Quibuscum transegit scelus
Coeptum, pro teque protinus
Ut mitterent, persuaserat
Locumque demonstraverat.
O Christe mansuetissime,
Panis noster dulcissime,
Edendum te Iudae dabas,
Foedas eius sciens notas.
Te deprecamur, illius
A fraudulentis actibus
Servatos, puro pectore
Da semper nos te sumere!