Mijn heere den [am]bassaduer van den [con]inck van Polen

Mijn heere.

Ic ghebieden mij diensteluk in huwe goeden gracie.

Mijn heere, men zegghet ons hier, dat den keyser zoude vertrecken. Est zoo datmen zegghet zoo dinke ic wel dat ghij oeck mette gheselscap zult vertrecken en dat ic hu niet meer zien en zal up dit pas. Ic en weet oft up alle huwe goede vrienscap die ghij mij ghetoech hebt en bidde al est dat wij verre van anderen zijn zullen dat daer omme de vrienscap niet al vergheten mach zijn. Ic zoude wel ghement hebben noch te Brussel an hu oerlof ghenomen hebben maer de zake en es zoo niet gheleghen ghewest dat mijn man daer ghecommen es voer het vertrecken van den keiser. Zoo wille ic oerlof nemen van hu bij briefven en zenden hu een cleijn present van een parmisaen van ons lant, niet te ghelickken den parmizaen van Ijtalien want de lieden van onsen lande en zijn zoo suptil niet als de Ijtalijaten zijn, zoo en mach oeck het ghene dat van daer comt, hu biddende dat in danke te nemen. Mijn heere, waerder eenghe dienst in dit quartier daer in ic hu dienst of vrienscap mochte doen mij dat bevelen zout mij altijt ghereet vinden, dat kent God die hu verlene dat hu herte meest begheert.

Ghescreven te Brugghe, den XVII-sten in Janner XXXI.

Hu diennaresse, Elyzabet Donche