Reverendissimo in Christo Patri et Domino, domino Iohanni Dantischo episcopo Culmensi etc., [domino] fratri plurimum osservando(!)

Reverendissime in Christo Pater et Domine, mi domine et frater plurimum osservande(!).

Solita commendatione praemissa.

Post multos exanclatos labores, per multos casus et per discrimina rerum, perveni tandem huc incolumis, ubi serenissimas maiestates, principes nostros clementissimos, inveni, optima fruentes valetudine, sed aulam et mores reperi sic immutata, ut non possim non mirari, unde hoc tam repente serpserit metamorphosis. Cogor hinc brevi me eripere et cedere huic patriae. Vivant Artucius istic et Catulus, maneant, qui nigrum in candida vertunt, ego huius aulae mores nec ipsa meos ferre poterit, sic a pristino candore describit, forsan temporum nostrorum miseria. Non possum non dolere has fortunae vices, quae non nisi futuras calamitates (quas Deus avertat) portendunt; eadem erant Ungarorum vestigia, quae nostri non gravatim subsequuntur. Sed o utinam falsus sim vates! Pro hac hieme firmabo hic pedes, sed ubi vernali tempore arva floruerint, festinanter hinc abire decrevi.

Haec amice ad amicum et fratrem scribere volui, quem scio rerum istic immutatarum statum vicissim dolere. Si quid interea occurrerit, in quo possim Dominationi Vestrae Reverendissimae inservire, illam rogo, iubeat et me ad sua mandata quam libentissime paratum offendet, et eidem Dominationi Vestrae Reverendissimae me ex corde commendo.

Datae Vilnae, die 22 Octobris 1534.

Eiusdem Vestrae Reverendissimae Dominationis obsequentissimus frater Ludovicus Aliphius etc.