Etsi ex litteris ⌊Alberti Cuon⌋ et aliorum animum consiliumque meum cognoscere posses, vir clarissime,
tamen officium meum esse putavi brevem hanc epistolam ad te mittere, ut memoriam mei tibi refricarem, quam tibi prorsus excidisse arbitror. Nec mirum supputo enim annos septem et eo amplius ab eo tempore, quo cum ⌊Valdesio⌋ ⌊caesaris⌋ secretario mihi tibique amicissimo proxime essemus una, ubi quasi divinans fore mihi aliquando hoc expetendum, honori studioque tuo inserviens, te ob tuam auctoritatem eruditionemque singularem colebam, quae plurimum apud me valuisse ex hoc maxime negotio potes existimare. Cum primum ⌊Augusta⌋ ⌊Vallisoletum⌋ venit, id est ad Calendas Iunias, Mercurio quodam dextro seu potius Deo Optimo Maximo, qui semitas hominum dirigit, inscius rerum sortitus sum hospitium apud dominam ⌊Isabellam⌋ matrem ⌊Ioannae Dantiscae⌋, tuae filiae, quam puellam quoties video (video autem quotidie saepius) te ipsum intueri videor. Quid multis memoria tui meumque perpetuum de tua singulari virtute et eruditione iudicium antiqua amicitia ipsaque ⌊puella⌋ miserabilis ac proinde amabilis et alia multa amore quodam honesto et sancto animum meum impulere, ut mea interesse putarem uxorem illam ducere, dummodo per gratiam tuam id fiat. Quam profecto ob hoc exspecto, quod mihi reddenda sit ratio vitae meae, tum magnatibus et viris non parvae auctoritatis in ⌊Hispania⌋, tum et matri consanguineisque meis honestissimis eisdemque ditissimis. Ceterum, quod scire fortasse cuperes de condicione mea, sum etiam nunc apud serenissimam ⌊Augustam⌋, eodem munere fungens, quo ⌊Valdesius⌋ noster olim apud ⌊caesarem⌋ fungebatur, sane honorifico, sed laborioso. Nam praeter multa, quae mihi in dies negotium facessunt, ver
tendis litteris non mediocrem operam praesto. Ab his muniis obeund[is] quidquid otii datur fere in studiis litterarum consumo. Nec unquam a[deo] sum occupatus, quin exercitii gratia duas lectiones fere singulis diebus uni aut alteri amico interpreter, alteram Latina[m] ex orationibus ⌊Ciceronis⌋, alteram Graecam ex orationibus ⌊Isocratis⌋ [aut] ⌊Demosthenis⌋. Reverendissimo domino ⌊cardinali Toletano⌋ sum fam[ilia]rissimus, siquidem quotidie apud eundem duas aut tres horas in[su]mo, tum propter negotia publica, quae mihi pleraque cum eo sunt [con]ferenda, tum etiam propter litterulas meas, quibus ille vir gra[vis]simus ad solatium et levamen molestorum negotiorum libenter utitur. Itaque auctorem aliquem probatum una legentes materiam colloqu[endi] Latine arripimus, quo in genere non nihil mihi tribuit. Dele[ctatur] enim maxime sermone Latino, fortasse praesagiens iam nunc se ad po[nti]ficatus apicem venturum. Interdum iussu illius vel prosa, vel car[mi]ne aliqua condo, ne ille me existimet mercurium tantummodo [in] lingua habere. Hoc genus est oratio funebris a me eodem di[e], quo princeps Taurinorum obiit, edita et pronuntiata, quam [prop]terea ad te misi, ut si velis ex ea veluti των ονυχων των λεοντα γιγνοσκειν, ut Graeco proverbio dicitur, peric[ulum] eruditiunculae meae facias. Reliqua de me ab ipso ⌊Cuon⌋ et aliis accipies, quae fide mea spondeo futurum, ut omnia longe ampliora quam ab ipsis de me praedicantur invenias. Vale.
Paene praeterieram, quod maxime scriptum oportuit, hoc est ma[trem] atque filiam ignaras huius consilii a nobis initi. Et hoc [am]plius quam primum abs te prospici oportere puellae nimirum iam u[n]decimum annum ingressae, ne pudicitia eius apud matrem no[n] satis spectatis moribus et cui nihil praeter praetium dulce est, per[i]clitetur. Nam interim, hoc est tantisper dum curia ⌊Aug[us]tae⌋ hic agit et quoad responsum tuum accipiamus, educat[ur]
honestissime apud ⌊matrem meam⌋, quae in praesentiarum hic agit rationem administrati muneris a marito defuncto quondam praefecto tormentorum belliorum ⌊caesaris⌋. Itaque praetextu hospitalitatis observatur a nobis ⌊puella⌋ et observabitur quam diu hic erimus.
Ne autem existimares me hoc coniugium utilitate metiri, petii abs te in litteris Germanorum, ut si fortasse gravareris aliquid dotis filiae mittere, saltem dares operam, uti a ⌊serenissimo rege Poloniae⌋ stipendii nomine quotannis aliquid in hac curia acciperem nimirum negotia ab eodem rege mihi mandanda curaturus, cum nemo alius (absit verbo invidia) in aula ⌊Augustae⌋ melius me hoc facere possit, cum propter praxim et peritiam rerum longo usu mihi comparata<s>, tum propter linguarum cognitionem, quibus ad vos esset isthuc scribendum. Quod si hoc etiam grave videbitur, id quod tute ipse fatebere minus, cum pollicitis quilibet abundare possit, promittito mihi aliquid bona fide, ut aliis satisfaciam et
cf. Vulg. Lc 5:5 Praeceptor, per totam noctem laborantes nihil cepimus, in verbo autem tuo laxabo rete ⌊in verbo tuo laxabo rete meumcf. Vulg. Lc 5:5 Praeceptor, per totam noctem laborantes nihil cepimus, in verbo autem tuo laxabo rete ⌋. Haec ad te pluribus exemplis scripsi propter temporum iniquitatem.