Reverendissimo in Christo Principi ac Domino, domino Ioanni episcopo Warmiensi, domino ac patrono suo clementissimo

Salutem plurimam ac prompta fidelis clientis obsequia.

Reverendissime in Christo Princeps ac Domine, domine clementissime.

Uno atque altero ab hinc mense misi ex Lovanio ad Tuam Celsitudinem litteras domini Cornelii Sceperi, sperans easdem Tuae Celsitudini redditas esse. Nunc una cum his mitto ad Tuam Celsitudinem quorundam aliorum amicorum litteras, quos Tua Celsitudo sibi in his celebribus regionibus paravit. Nam cum non dubitem, quin Tuae Celsitudini litterae amicorum sint gratissimae, egi apud hos admonitorem, ut hac in re officio suo fungerentur.

Hieronymus Campensis autem non indignus est, quem Tua Celsitudo in locum patris sui Ioannis gratia prosequendum suscipiat. Est enim iuvenis felicissimo ingenio praeditus, qui Deo aspirante maculam generis facile abstersurus est eruditione, si ipsi longior vita contigerit. Meditatur enim modo historiam nostrorum temporum, quam ab anno MDI ad hunc praesentem annum deducturus est. Si itaque studia hominis, si non aliquo annuo sumptu, saltem unico honorario promovere dignatus fueris, et de illo privatim, et de bonis litteris publice non male mereberis. Neque etiam poteris piis manibus huius parentis gratiora anniversaria (ut vocant) constituere, quam ut filii eius honestissimum conatum adiuves, ut lampada ab illo traditam eo commodius gestare possit.

Porro cum me dominus Cornelius Sceperus semel atque iterum pro sua humanitate prandio exciperet et inter alia potus genera, etiam cerevisiam Dantiscanam praebiberet, uxor eius deb[ita] honoris praefatione promissa, dixit Tuam Celsitudinem aliquan[do] pollicitam fuisse, se vas de eadem cerevisia domino Cornelio Scepero missuram. Verum se agnoscere Tuam Celsitudinem modo gravioribus negotiis occupatam esse, quam ut huiusmodi parvorum promissorum memor esse posset. Ibi ego, quoniam ipsa Tua Celsitudo scite excusasset, non esse opus, ut ego id pro mea erga Tuam Celsitudinem clientela facerem. Me autem Tua Celsitudo hac de re admoniturum, et si forte propter episcopatus tui distantiam a Dantisco, tam br[evi] promisso tuo non esset satisfacturus, tam me per aliquem ex meis amicis curaturum, ut dominus Sceperus hoc vere praestantissimae cerevisiae vas haberet. Si itaque Tua Celsitudo veterem atque constantem amicum suum istius modi munere honorare volu[erit], demandabit hoc negotii domini Ioanni Copp scabino Dantiscano, viro tui studiosissimo. Nam ego ad eum hac de re scripsi, ut aut tuo sumptu, si id iusseris, aut meo vas cerevisiae cum primum huc ad me mittat, domino Cornelio porro mittendum.

Quod nova attinet, imperator superiori hebdomoda(!) Bruxellam venit, filii autem regis Gallorum eum comitati sunt Valeol[eto] usque huc vere Bruxellam, ut aiunt, ad eum red[ditum].

De causa Danica nihil adhuc constat, nam legati regis Daniae adventum imperatoris prim[um] exspectare iussi sunt, deinde ipsorum causa per ipsum imperatorem tam diu prorogata est, donec controversia inter Flandros composita fuerit. Quattuor millium militum delectus iuxta civitatem Name actus est. Omnes naves in Hispania arrestatae sunt, ut vocant, aliqui putant milites his vehendos esse.

His me Tuae Celsitudini commendatum velim, istam vero Deo Optimo Maximo, quam diutissime ac felicissime communi patriae nostrae incolumem conservandam.

Ex Amstelredamo, VI Idus Februarii anno etc. XL.

Tuae Celsitudini nuncupatissimus cliens Iacobus a Barthen