Recte factum, quod acta huc misit Reverendissima Dominatio Vestra, quae ego apud me retinebo, ut si venerit homo ille importunus, possiem ea, quae dixerit, refellere. Nam se venturum omnino minatus est, cuiuscumque tandem id faciat suggestione.
De periculo, in quo eramus, nonnulla Reverendissimae Dominationi Vestrae narraveram, sed non ita plene sciebam omnia, quemadmodum in scheda Reverendissima Dominatio Vestra perscripsit. Deus nos servavit, sed parum affuit, quin par pari fuisset relatum ⌊Varssaviae⌋.
Erat in curia regis syndicus, ipse quidem apud
serenissimam
⌊regiam maiestatem⌋, sed familia eius in impluvio. In eam iecit quidam ingentem laterem, quod si quem attigisset, actum de vita eius fuisset. Hoc ipse mihi syndicus est questus, quem ego sum hortatus, ut se familiamque suam sub vesperam praesertim domi suae contineret: esse enim periculum, cum ex nostris nonnulli male accepti ⌊Gedani⌋ fuerint, ne par pari, quod aiunt, referant. Responsi exemplum misi Reverendissimae Dominationi Vestrae per ⌊Mauricium⌋. Per ⌊eundem⌋ mittere statueram et litterarum in ⌊Urbem⌋ exempla, sed ea coactus fui relinquere ⌊maiestati reginali⌋. Mitto autem per ⌊hunc⌋. Dominus ⌊Locka⌋ nusquam comparet, a suis ⌊Gedani⌋ male acceptus. Si certi alicuius hominis potestas dabitur, per eum litteras mitti curabo non expectato illo. Sed nisi sit, qui urgeat, ut postulationi sacrae ⌊maiestatis regiae⌋ fiat satis, frustra erunt scriptae litterae. Cui autem credendum iam sit in ⌊Urbe⌋, nescio. ⌊Conopniczki⌋, metuo, ut iam isthic sit, quo absente nemo est, cui recte committi negotium hoc possit. Visum est itaque scribere litteras regias ad Reverendissimae Dominationis Vestrae ⌊nepotem⌋, ut ille nomine ⌊maiestatis regiae⌋ negotium hoc sollicitet. Quod si fortasse vitandi periculi causa declinaverit onus hoc, eodem exemplo scribentur aliae absque titulo, ut cui volet inscribi ipse faciat. De domino burgrabio qu[ae] fuit conflata suspicio, eam esse falsam ⌊Gedan[i]⌋ adhuc cum esset ⌊reverendissimus dominus⌋ cognovit. Syndicus neque de moneta, neque de bonis Puczko quicquam impetravit. Rebus infectis redire coactus est, quin etiam designati iam sunt commissarii ad ea bona redimenda, inter qu[os] principem locum obtinet Reverendissima Dominatio Vestra. Quod si metuit, ne concitata de se suspicio augeat[ur] ac maiore apud suos invidia flagrare incipiat, atque ideo provinciam hanc putave[rit] detrectandam, extrahi negotium poterit, du[m] quid animi habeat Reverendissima Dominatio Vestra, cognoscamus. Fortasse si renuet, in locum eius quispiam alius renuntiabitur.
Ego heri ⌊reverendissimum dominum⌋ reliq[ui] in ⌊Brock⌋, cras cogito in ⌊Bielsco⌋. Negant aliqui longius progressuram
serenissimam
⌊maiestatem regiam⌋, sed inde in ⌊regnum⌋ redituram dicunt, idque ineu[nte] autumno. Quod ut ita eveniat, Deum precam[ur]. Est enim, ut fertur, in ⌊Lituania⌋ incredibilis annonae caritas, ut homines etiam fame moriantur, pro equis pabulum non reperitur, summa est rerum omnium difficultas.
De ⌊eo⌋, cuius nuptiis[1] interfuit Reverendissima Dominatio Vestra superiore anno, bona spes est. Adiecisse dicitur animum a[d] angelicam ⌊uxoris⌋ formam. Laeta nobis omnia promittuntur. Confirmet ea Deus.
Ex ⌊Hungaria⌋ novi nihil praeter Turcicos terro<re>s. Quamquam ⌊caesarem⌋ ipsum hoc anno venturum negant. Cepisse dicuntur ⌊Vissegradum⌋ ⌊Turcae⌋, Nitram vero oppugnare.
⌊Monachus⌋ non obscure favere iam dicitur ⌊regis Romanorum⌋ partibus. Spero fore ut brevi non ingrata nova audiamus. Quae priusquam prodeant in lucem, ut certi aliquid habeamus, scribere non audeo. Utinam vero iustum aliquem haberet exercitum ⌊Romanorum rex⌋, felicius ei fortasse caderent multa multorum opinione. Sed nihil adhuc in eo praesidii esse, neque ullam militum manum collegisse videtur, cum interim grassentur in ⌊Hungaria⌋ ⌊Turcae⌋. Deus misereatur nostri.
Quem precor, ut Vestram quoque Reverendissimam Dominationem quam diutissime servet incolumem et omni felicitatis genere cumulet.
Commendo me gratiae Reverendissimae Dominationis Vestrae.
