Magnifico domino Ioanni Dantisco, regio secretario et oratori, amico carissimo

Magnifice domine, amice carissime, salutem.

Dum hic in...ris ...s...s, ternae, si recte meminimus, a te venerunt huc litterae, et prior[es] quidem decima(!) die Septembris, alterae decima Ianuarii Toleti et alte[rae] item Toleti vigesima quarta Februarii scriptae. Quibus accurate copioseque de omnibus rebus, quae istic tum gerebantur quasque hic scire operae pretium erat, descripsisti fecistique, nostra quidem sententia, satis et regiae maiestatis voluntati et imperio et admonitioni nostrae, qua te et coram iam abeuntem et absentem item litteris admonuimus, ne videlicet quippiam rerum, quae istic intervenirent, scribens praetermitteres. Quandoquidem regiae maiestati id pergratum est et parum fidei haberi solet eis rebus, quae istic ab caesaris aula huc afferuntur, nisi eadem scriptis tuis istinc confirmentur, tametsi eaedem ipsae litterae tuae tardius huc perferri solent, quod tamen non neglegentiae tuae sed potius, quod res est, interiacentium terrarum vastitati, tum etiam fortassis tabellariorum incuriae asscribitur. Quod etiam hinc a nobis ad te rarius fortasse, quam tu voles et res postulat, scribitur, necesse est, ut boni consulas. Animadvertimus quippe litteras hinc missas sero nimium istuc ad te pervenire eo, quod eas magnos anfractus facere necesse est, dum reginali maiestate ita volente per Appuliam et tandem per alias, nescimus quas, terras ad destinatum locum deferuntur, existimat maiestas sua tutius et citius atque commodius illac penetraturas, quod tamen hactenus usque non est perspectum neque exploratum.

De perturbatione status rerum Prussiae et praesertim Gdanensis urbis ob introductam novam superstitionem Luteranam scripseramus antea ad te. Scias vero nunc regiam maiestatem earundem terrarum misertam relictis aliis maximis rebus omnibus, quas prae manibus habebat, solita sua celeritate huc accurrisse Marienburgum primum et tandem huc Gdanum. Cuius adventu animi bonorum erecti, errorum et superstitionum omnium caligo discussa et illustrata est, lues et secta perniciosissima Luterana repurgata atque ...dicata, Christi cultus et sanctorum per omnia templa et monasteria [re]stauratus, novi magistratus creati. Seditiosi item et rebelles capiti[bus] t[r]uncati, quorum sunt Ioannes Neytag, Ioannes Nemoy, Myka et reliqui eius farinae. Quid plura, eadem maiestas regia in hoc est idque conatur, nec dubitamus, quin perficiet, ut hic omnia divina atque humana in bonum et duraturum statum redigat. Decrevit namque nonnullos adhuc seditiosos et sacrilegii aliorumque magnorum criminum reos, quorum multi capti detinentur, vita privare, alios facultatibus, alios exilio multare. Quae cum Deo volente perficientur, faciemus te aliis litteris certiorem.

Quantum ad provisionem tuam attinet, non ignoras iam dudum tibi designatum esse, quantum ad singulos menses habere debeas et si tibi aliquando non suppet<i>erit, poteris a mensariis mutuari, solvetur enim totum, nec dubites regiam maiestatem pro dignitate in omnibus tibi provisuram esse, modo tu, si quid deest, nos litteris tuis facias certiores. Non deerimus nos rebus tuis, prout alias facere consuevimus.

Nobiscum satis, Deo gratia, pacata sunt omnia ab externis, tamen reliqui finitimi Luterana labe imbuti, ne quicquam perturbationis pariant, verendum est.

Dux Prussiae his diebus uxorem duxit filiam regis Danorum. Idem fecerunt commendatores paene omnes. Livonia ob eandem pestiferam sectam tumultuatur atque ita et Germaniae magna pars, ut scis. Et nisi Sedes Apostolica et caesarea celsitudo tempestive providerint, timendum est, ne in maiores motus res exardescat.

Res sororis tuae, quas nobis posterioribus litteris tuis commendasti, erunt nobis curae. Sed et cetera quodque tuae dignitati et commodis tuis profutura est ...ra... [hac]temus ... saepius ad nos scribito nosque diligas et certo tibi persuadea[s], [quod] numquam deerimus honori et commodis tuis.

Ex Gedano, die q[ui]nta Iulii anno Ihesu Christi M-o D-o X[X]VI-o.

Petrus episcopus [Cr]acoviensis et vicecancellarius subscripsit