Letter #2949
Eustathius KNOBELSDORF to Ioannes DANTISCUSFrauenburg (Frombork), 1546-04-14
received Heilsberg (Lidzbark Warmiński), 1546-04-16 Manuscript sources:
Auxiliary sources:
Prints:
|
Text & apparatus & commentaryPlain textText & commentaryText & apparatus
Reverendissimo in Christo Patri ac Domino, domino
Salutem cum obsequiorum humillima commendatione.
Nihil dudum optatius mihi contigit, Reverendissime Praesul, dulcissimis Reverendissimae Paternitatis Tuae litteris,
quibus prius a Celsitudine Tua, quam a reliquis cognoscerem, quam in partem cecidisset parrhsia litterarum mearum, cuius ita me dudum poenituit, ut nisi Celsitudinis Tuae innata quaedam erga me pietas, quae mihi quidem non iucunda solum, sed et admirabilis frequenter videri solet, perspecta fuisset, magno me maerore affecisset. Sed excelsum Tuum animum, propensamque in hominem nullius sortis benevolentiam mirari quam imitari facilius homini puto. Neque enim nova aut nunc recens nata est, quae me a primis unguiculis ita complexa est, fovendo lambendoque non secus quam ursa catulos solet, eo produxit, ut quicquid in me sit, id Reverendissimae Paternitati Tuae totum lubenter acceptum ferre et soleo et debeo. Quae quidem ita se semper erga me gessit, ut, quod ad altiora emergere hactenus non licuerit, fortunae potius quam vel meae negligentiae,
vel Celsitudinis Tuae voluntati ascriberetur. Salutis enim meae progressuumque in bonis litteris rationem Celsitudo Tua semper habuit maximam: colorum et virium emolumenta si aeque
Nam cum sub hesternum crepusculum graviter
Tuae Celsitudinis suffragium efficeret, sed manus dolore victas vix duco. Dum enim haec maestus ex tam repentino amici funere scribo, irrumpit
Datae
in
Reverendissimae Paternitatis Tuae deditissimus verna et cliens