Hactenus domini consiliarii inter se scriptu tractarunt (znosili się pisemnie), ut Serenissimae Maiestati Vestrae ad litteras, quas post dissolutum iudiciarium conventum nuper Elbingi habitum, cubicularius attulerat, unanimi deliberatione responderent, quod prius ob temporis angustiam praestare non potuerunt a me. Itaque postularunt, ut sententiam eorum humilibus precibus additis per meum nuntium Serenissimae Maiestati Vestrae describerem, in quam concorditer consensimus. Serenissimae Maiestati Vestrae ... supplicamus, ne inclementer vellet ferre, quod ex medio nostrum, quemadmodum fieri mendaverat, nuntios ad diiudicandam causam Pucensem cum Serenissima Maiestate Vestra iuxta privilegiorum nostrorum continentiam non miserimus, quandoquidem tam brevi tempore ad consultandum ea in re sine Serenissimae Maiestatis Vestrae iussu convenire nobis non licuit (głupia wymówka) neque etiam, si ad praescriptum tempus conventum nobis Serenissima Maiestas Vestra indixisset, ob Vistulae inconstantiam et obstacula convenire potuissemus. Quo factum est, quod vocationi Serenissimae Maiestatis Vestrae satisfacere nequiverimus supplicissime rogantes ob hoc legale impedimentum sic in hac Pucensi causa, quae non parum notabilis est, procedere dignetur, ne quid privilegiis nostris, quantum ad hunc articulum derogetur, qui in se habet, quod notabiles harum terrarum causas non cum Regni, sed cum harum terrarum consiliariis Serenissima Maiestas Vestra audire, cognoscere et decidere debeat et ne in posterum, si quid in ea causa absentibus harum terrarum consiliariis actum est, huiusmodi actio privilegiis nostris praeiudicet et incommodet o co bardzo prosimy. Proszę, aby król Gdańszczan traktował w tej sprawie nie wedle summo iure lecz wedle swej wrodzonej łagodności. Tak w tej sprawie radzą konsyliarze, do których i ja, ut potiori parti accessi.