Letter #3458
Johann REYNECK to Ioannes DANTISCUSs.l., [1531 — beginning of 1532]
Manuscript sources:
Auxiliary sources:
|
Text & apparatus & commentaryPlain textText & commentaryText & apparatus
Reverendissimo et amplissimo Domino, domino
Salutem et humilem commendationem, reverendissime, gratiosissime mi domine.
Ita nullus meus est pudor omnino, ut benignitate moderate verecundeque utendum non sciam. Sed verum est homini indigenti, ut dicitur, verecundiam esse inutilem. Itaque cum prae pudore non audeam coram meam indigentiam Gratiae Tuae aperire ad epistulam, quae liberior est et non pudet ex necessitate praecipua confugiendum duxi. Quare rogo non immodestiae meae, sed ipsi prorsus necessitati, cui nemo non succumbit, hunc ausum asscribas.
In has horas a
Quo autem citius hinc ad susceptam condicionem absolvi possim, rogo Tuam Gratiam, ut pro pretio, quo mihi constat cum bona sella, freno et ephippiis ad te recipias, scilicet 17 aurei{i}s Renensibus expromitto sane pro omni vitio, si vero equo Gratia Tua se gravare nollet, iam obsecro, ut aureos 17 mihi mutuo dare dignetur Gratia Tua, ut primum Bremam idque intra dies ad summum octo fiet, venero, remittam Gratiae Tuae creditam pecuniam sine omni dolo aut procrastinatione.
Rogo te per Deum, mi domine, ne istam necessitatem impudentiam putes. Periique equidem, si me deseres. Viatico careo. Valeat Gratia Tua et praenuntiam hanc epistulam boni consule. Adero apud te in meridiem et adiciam istis precibus praesentes obtestationes. Rogo te omnino, mi domine, ne me deseras.
Reverendissimae Gratiae Tuae servitor