Reverendissimo in Christo Patri et Domino, domino Ioanni Dei gratia episcopo Culmensi, fratri et amico carissimo ac plurimum honorando

Reverendissime in Christo Pater et Domine, amice praestantissime et frater observandissime .

Salutem amorisque perpetuam constantiam cum sui recommendatione.

Litteras et exempla novitatum, quas mihi Reverendissimae Dominationis Vestrae frater obtulit, accepi easque, quia magnarum rerum gesta continent, non mediocri voluptate legi. Quod in praesens respicit illustrissimum ducem Bavariae ac dotationem filiarum Cristierni vincti regis, nihil moror, at de iure regni et cessione illius magnam censeo in eo fore difficultatem, scimus enim, quod viri illustres et rerum militiae expertes se non sinunt per tractatus a possessionibus munitissimis, nondum viso oppugnatore, evelle. Ideo nihil de hac materia, prout Vestra Reverendissima Dominatio desideravit, scripsimus nec consuluimus illustrissimo domino duci Prussiae metuens, ne tangerem ulcus. Pacem cum Vestra Reverendissima Dominatione et omnibus pacificis, extensis ad sidera palmis, a Deo precamur. Si eam tandem consequi peccatis ita nostris exigentibus {consequi} non mereamur, ventum telis committem et, quantum valet humana industria, a nocentibus et invadentibus cum Reverendissima Dominatione Vestra et aliis, opitulante Christo, ero attentus.

Mitto cum praesentibus Reverendissimae Dominationi Vestrae exemplum litterarum, quas scripsi ad reverendissimum dominum Cohinski. Utrum illi collatus sit episcopatus Posnaniensis, non certum hab<e>o. Ioannes Benedicti, regius physicus et ecclesiae nostrae canonicus, scribit, quod sit datus episcopatus Posnaniensis episcopo Vilnensi. Si quid nunc ultra in hac delatione Vestra Reverendissima Dominatio censebit agendum informandumque, relinquo id Vestrae Reverendissimae Dominationis innatae prudentiae. Ego autem in hoc pro nunc persto, eo quod iam conquesti sumus de consil<i>ariis, qui a conventibus, aliis insalutatis, sese absolvere soleant, ne in nobis duobus solum querulandi culpa transferatur. Hoc tamen mihi videtur pernecessarium, quo et Vestra Reverendissima Dominatio aviset reverendissimum dominum Chohynski et alios, quos habet in aula regia, amicos.

Scripsi etiam nuper de latrone subdito meo, qui, me instigante, nonnullis, licet pacem mecum loquuntur, mala autem in cordibus eorum, molestat praeter ius et rationem. Quid Vestra Dominatio Reverendissima censet, rescribere et consulere per opportunitatem dignetur, refer{r}am vicissim in maiori mutuum.

Hoc etiam Vestrae Reverendissimae Dominationi patefacere {non} possum, utpote quod aestate proxime praeterita, cum illustrissimus dux vicinus noster Cracoviam versus proficiscens, apud me hospitans mentionem mihi fecit de illustrisimo duce Frederico Bavariae, quod sollicitaret apud infeudatum nuper illustrissimum magistrum Prussiae, quo magister iam fratri suo Philippo, ita eum nominavit, credo, resignaret. Quae, si iam facta non esset, futura tamen propediem fieri affirmavit. Ex his et aliis percallui, quod Federico duci non sit admodum affectus vicinus noster. Hoc in aurem secretam.

Postremo oro Dominationem Vestram Reverendissimam, quatenus praesentibus inclusas et ad reverendissimum archipraesulem intitulatas litteras ipsi archiepiscopo per opportunitatem, quia Vestrae Reverendissimae Dominationis vicinus habitat et inde plures quam hoc loco sese nuntii ad ipsam Reverendissimam Dominationem recipiunt, et illis has credere praesentendas velit. Non indigent exacta celeritate, nam nil aliud quam congratulationem de accessione archiepiscopatus continent.

Valeat Reverendissima Dominatio Vestra cum his in Christo optime mei memor et amans, ut solet.

Ex Helsberg, 16 Februarii 1536.

Vestrae Reverendissimae Dominationis totus Mauricius episcopus Warmiensis