Cum nuper in tot turbis et negotiis ⌊Cracoviae⌋ occupati commode inter nos convenire non potueramus, maxime in eo, quod pertinet ad colloquium habitum a Magnificentia Vestra cum ⌊illustrissimo domino Ioanne Alberto marchione Brandenburgensi⌋, cum legationis munere Magnificentia Vestra apud ⌊caesaream maiestatem⌋ fungeretur, non potui mihi temperare, quin hinc ea de re Magnificentiam Vestram amice commonerem. Quandoquidem idem ⌊illustrissimus princeps⌋ de hoc cum Magnificentia Vestra habito colloquio me per
litteras suas certiorem reddidit a meque pro iure mutuae nostrae amicitiae , quam in aula ⌊caesaris⌋, cum ex ⌊urbe⌋ in ⌊Hispaniam⌋ applicuisset, mecum per quinque continuos annos contraxit, impense postulavit, ut Magnificentiae Vestrae de promissa ad ⌊serenissimam maiestatem regiam⌋ intercessione mentionem facerem et, si quid ad eandem possem adminiculi, praestarem. Quantum se mea facultas ad impetrandum quidpiam a ⌊serenissima maiestate regia⌋ extendit, non est Magnificentiae Vestrae incognitum. Si quid ad id, quod ab ⌊avunculo suo⌋ ⌊nepos⌋ petit, suffragium meum valeret, vel si sic Magnificentiae Vestrae videbitur, quod forsan sit valiturum, praescribat: impartam non gravate. Princeps enim iste, non solum quod cum ⌊serenissima maiestate regia⌋ sanguinis necessitudine coniunctus est, verum etiam quod ⌊serenissimae maiestati regiae⌋ me praesentissimo teste libenter inservivit semper – idipsum et Magnificentia Vestra testabitur – non parum gratiae a ⌊serenissima maiestate regia⌋ promeruit. Cuius ratione pensio certe aliqua bono ⌊huic principi⌋ et ex ⌊sorore⌋ ⌊nepoti⌋ a ⌊maiestate regia⌋ deberetur, quae vel beneficio aliquo ecclesiastico compensari posset. Ea in re si quid Magnificentia Vestra effecit vel adhuc mea adhibita opera faciendum putat, ipse, iuxta hoc Virgilianum,
cf. Verg. A. 2. 708 ipse subibo umeris nec me labor iste gravabit ⌊“subibo humeris nec me labor iste gravabit”cf. Verg. A. 2. 708 ipse subibo umeris nec me labor iste gravabit ⌋, modo mihi Magnificentia Vestra, quid per me fieri velit, designet. ⌊Hunc ego principem⌋ multis apud Magnificentiam Vestram laudibus extollerem , estque inter omnes, quos umquam aut vidi, aut novi, pro innumeris eius virtutibus laudatissimus, nisi certo compertum haberem, quod eum Magnificentia Vestra abunde noscat, virtutesque eius non inexploratas habeat. Quapropter a Magnificentia Vestra rogo plurimum, quantum potest, apud ⌊serenissimam maiestatem regiam⌋ votis ⌊eius⌋ faveat, meque de omnibus,
cf. Adagia 1526 No. 19 Res est in cardine ⌊quo in cardinecf. Adagia 1526 No. 19 Res est in cardine ⌋
haereant, ut certo rescribere possim, certiorem reddat Magnificentia Vestra, quam diutissime et prosperrime valere et vivere cupio ex
animo.