Reverendissimo in Christo Patri et Domino, domino Ioanni Dei gratia episcopo Culmensi, domino clementissimo

Reverendissime in Christo Pater et Domine, domine colendissime.

Mea perpetua et numquam defessa servitia sunt Dominationi Vestrae Reverendissimae paratissima.

Tametsi Reverendissimam Dominationem Vestram nullis meritis meis precedentibus tantum devinctam mihi esse sciam, ut petere aliquid ab ea iure mihi liceret, fretus tamen summa benignitate et gratia Dominationis Vestrae Reverendissimae, quam et demereri mihi modis omnibus cupio, et ipsa saepius exhibituram se erga me promittere ultro dignata est, nulla me dubitatione distineri passus sum, quin desiderium, quod cum rei commoditas, tum meae rationes mihi suggerunt, aperiam. Id autem, quale sit, Dominatio Vesra Reverendissima paucis accipere dignetur.

Ecclesia Dominationis Vestrae Reverendissimae parochialis Golambinensis bonis meis paternis proxima vicinitate ita adiuncta est, ut proventus ipsius non longe quoque a me distantes commodius a quopiam alio, quam a me, administrari queant minime. Itaque rogo Dominationem Vestram Reverendissimam, ut si est illi animus locandi eosdem proventus dictae ecclesiae, eos mihi, utpote ad serviendum sibi propensissimo et opportunitate viciniae ceteros omnes superante, locare non addubitet. Qui aeque iustam et convenientem daturum me offero illi pensionem annuam atque quispiam alius dare posset. Quo Dominatio Vestra Reverendissima et consilio in hac re suo non falletur, et me ex devincto sibi addictissimum faciet.

Valeat felicissime Vestra Dominatio Reverendissima mihique locum gratiae suae in eo, quod detuli ad eam, negotio praeoccupari ab aliis non permittat.

Datae Cracoviae, feria sexta post festa Paschae anno Domini M-o D-o XXXIIII-o.

Eiusdem Dominationis Vestrae Reverendissimae perpetuus servitor Nicolaus Bogusch, aulicus regiae maiestatis et reverendissimi domini Cracoviensis curiae praefectus

Reverendissimo in Christo patri et domino, domino Ioanni Dei gratia episcopo Culmensi, domino observandissimo

Reverendissime in Christo pater et domine, domine observandissime. Officiosissimam mei et officiorum meorum commendationem.

Feci id, quod superioribus litteris meis facturum me Reverendissimae Dominationi Vestrae receperam ad bonaque mea patria Volya concesseram, ut inde ad ecclesiam Reverendissimae Dominationis Vestrae Golambya deflecterem et ea, quae secus ac ego existimabam de fratre meo, ad Reverendissimam Dominationem Vestram fuere allata, cognoscerem omniaque in fundo ecclesiae Golambya recta ratione stabilirem et componerem. Ubi cum eum sacerdotem, qui inique fratrem meum ad Reverendissimam Dominationem Vestram detulerat, aliquanto tempore exspectassem, neque eius copiam habere possem, misi obviam illi familiarem meum, cui hoc in mandatis dederam, cognosceret ex eo, egone illum vel ipse me accedere debeat. Familiaris meus tale mihi ab eo responsum rettulit, ipsum scilicet non gravatim me aditurum esse, si id ei per occupationes facere liceret, rogare tamen me, ut si minus mihi cum occupationibus esset, accedere eum ne recusarem. Ipse tandem etsi non omnino solutus curis et occupationibus fueram, cupiens tamen et Reverendissimae Dominationis Vestrae voluntati et meo quoque desiderio facere satis, haud segniter illum adeundum mihi statui cumque iam in viam me dedissem, non longeque a Goląmbya abessem, fit mihi praesto in itinere clientulus eius obnuntians illum certis quibusdam de causis domo abesse atque ita in alium diem congressum utriusque nostrum necessario differendum esse. Ita sum ab homine vanissimo elusus, cuius levitatis etsi iam antea certa mihi signa dabantur, notiorem tamen magis improbitatem suam atque hoc tempore mihi effecit numquam. Cuius nequitia tanto mihi gravius ferenda est, quo magis vereor, ne vana eius oratione quicquam in me de gratia Reverendissimae Dominationis Vestrae depereat. Sed liberat me omni metu singularis virtus et humanitas Reverendissimae Dominationis Vestrae, quae temere sibi a quoquam procul dubio persuaderi nihil sinet neque odisse prius quemquam statuet, donec alienati illius ab se animi certa habuerit signa et argumenta. Ego is sum, qui pro eo ac debeo Reverendissimam Dominationem Vestram plurimi facio in eaque colenda et observanda nulli cedo et proinde neque tum, cum cognoveram mihi verba dari, retrocessi (nam id iustis de causis facere potui) perrexi in Golambya et ex his qui tum affuerant incolis Reverendissimae Dominationis Vestrae quaesivi, itane sit, quemadmodum de fratre meo ad Reverendissimam <Dominationem> Vestram perfertur. Longe diversa narrabant nihilque alienum gratia Reverendissimae Dominationis Vestrae egisse eum testati sunt. Quaeso ergo Reverendissimam Dominationem Vestram, ut si quid durius hominis vanissimi sermone de fratre meo perlatum ad illam foret, fidem eiusmodi verbis habere ne velit et probis aliquibus viris, quorum bona et possessiones vicina sunt villae Goląmbya inquirendi de his rebus negotium dare ne gravetur, qui edocti de tota re certiorem posthac de ea Reverendissimam Dominationem Vestram faciant. Hac re neque mihi gratius quicquam nec virtute sua dignius facere poterit Reverendissima Dominatio Vestra. Cuius me gratiae et clementiae commendo, eamque et felicissimam esse et omni laude ac honoribus florentissimam ex animo opto.

Datae in oppido Kielce, feria sexta ante festum sanctae Trinitatis M-o D-o XXXV-o.

Eiusdem Reverendissimae Dominationis Vestrae obsequentissimus servitor Nicolaus Bogusch curiae reverendissimi domini Cracoviensis praefectus

Generose Domine, amice in Christo dilecte. Salutem.

Scripseramus vobis superioribus diebus respondimusque litteris vestris, quas Dominatio Vestra ad nos dederat, quibus innuebat propter detentas decimas per dominum gladiferum Cracoviensem se domino Georgio Hegel dumtaxat quinquaginta aureos soluisse, cum tamen Dominatio Vestra receperat se immo nobis promiserat post abitum nostrum ex Cracovia nostro nomine ipsi domino Georgio centum aureos se daturam, qua spe nos litteras nostras, quibus ab eiusmodi summa Dominationem Vestram absolvimus, apud illum reliqueramus. In quibus omnibus res longe secius atque nos existimationem de Dominatione Vestra habueramus, cecidit, ut pote ne ullum quidem teruntium a Dominatione Vestra dominum Georgium Hegel vidisse, quod nos in summam admirationem et quandam in aliam quam de Dominatione Vestra opinionem conceperamus, adducit ob idque potissimum, quod ad novissimas eas litteras nostras ne verbum quidem responderit, quo hanc a se noxam diluisset, vel quomodo res haec haberet, nos certiores reddidisset.

Accedit praeterea, quod mense elapso cancellarium nostrum ad curandum ecclesiae regimen atque ad cognoscendum vel saltem a fratre Dominationis Vestrae, quid sibi velit, quod Dominatio Vestra promissam solutionem protraxerit, in Goląbya mitteremus. Quo cum venisset, nihil rescire potuit, quinimo audivit ab eodem Dominationis Vestrae fratre post multas ad nos oblationes, quod in principio mensis Februarii domino Georgio Hegel sexaginta aureos misisset, quod sic factum esse ab eodem Georgio Hegel, qui XIIII Martii praeteriti ad nos scripsit non intelleximus, verum se tum hactenus nihil percepisse de iis centum aureis, quos daturam se Dominationem Vestram receperat, asserebat. Idipsum item, qui<d> fiat, satis mirari non possumus. Qua de re, cum edocti simus Dominationem Vestram agere impresentiarum in aula aut ubicumque illa fuerit, {quod} hunc nuntium nostrum cum iis ad eandem Dominationem Vestram miserimus. A qua amice postulamus et rogamus, ut cum eo nobis significet, quomodo ista habeant mentemque suam nobis declaret, quid nobis de Dominatione Vestra polliceri debemus habentes pro veteri inter nos amicitia eam fiduciam, quod Dominatio Vestra non secus se in his erga nos geret, quam honestae nobilitatis bonique nominis viro et equite bene convenit.

Quam in Christo Domino nostro bene valere optamus.

Ex castro nostro Lubaviensi, VII Aprilis MDXXXVI.

Generose Domine, amice in Christo dilecte. Salutem in Domino.

Commisimus huic fratri domino Bernardo ratione contractus inter nos de decimis ecclesiae nostrae in Goląbya facti cum Dominatione Vestra conferre et hoc, quod reliquum est pecuniarum, quas nobis Dominatio Vestra debet, ab eadem repetere et d[e] illis litteras quietationis dare, proinde rogamus, illi fidem habere et se erga nos iuxta vim contractus conservare velit Dominatio Vestra.

Quam bene valere optamus.

Ex castro nostro Lubaviensi, XV Iulii 1536.

[No]s Ioannes [Dei gratia] episcopus Culmensis etc. recognoscimus vigore praesentium, [quod] a generoso domino Nicolao Boguss aulico regiae maiestatis ratione [ar]endae decimarum et proventuum ad ecclesiam nostram in Goląbie [spec]tantium anno Domini M-o DXXXVI centum florenos Hungaricales [in] auro in quemlibet 45 grossos computando , quos domino Georgio Hegel civi Cracoviensi adnumeravit, et iterum anno Domini M-o DXXXVII octava Ianuarii ab eodem domino Bogusz ratione praefatae arendae septuaginta quattuor florenos Hungaricales in auro et 18 grossos, quos nobis pro futuro festo Pentecostes solvere debuit, percepimus defalcando XXIIII marcas numeri et monetae Polonicalis pro decima Oszini a duobus annis per illustrem dominum Andream comitem de Tączin gladiferum Cracoviensem retenta, pro qua singulis annis per XII marcas dare se nobis submisit. De quibus centum septuaginta quattuor florenis Hungaricalibus et 18 grossis pro duobus annis exsolutis praefatum dominum Boguss quietamus et liberum reddimus per praesentes.

In cuius rei fidem sigillum nostrum praesentibus est subimpressum.

Datum Cracoviae, X Ianuarii anno Domini 1537.

Ioannes episcopus Culmensis subscripsit.