Korespondencja pomiędzy Dantyszkiem i Michał SANDER
Spis
Baza danych
Pełny tekst
Znaleziono: 4 zachowanych: 3 + zaginionych: 1 1 | IDL 6821 | Michał SANDER do Ioannes DANTISCUS, London, 1522-10-20 — 1523-02-08 List zaginiony | List zaginiony, mentioned in IDL 3462 | | | 2 | IDL 3462 | Michał SANDER do Ioannes DANTISCUS, London, 1523-02-09 |
Rękopiśmienne podstawy źródłowe: 1 | czystopis język: łacina, ręką pisarza, podpis własnoręczny, BCz, 1595, s. 495-496
|
Pomocnicze podstawy źródłowe: 1 | regest język: polski, XX w., B. PAU-PAN, 8245 (TK 7), k. 215
|
| Tekst + aparat krytyczny + komentarzZwykły tekstTekst + komentarzTekst + aparat krytyczny
Magnifico et excellentissimo
iuris
doctori, domino ⌊Iohanni Dantisco⌋ serenissimi ⌊regis Poloniae⌋ secretario uti fratri honorando etc.
In aula ⌊regis Poloniae⌋ cito
Abeunti ⌊hinc⌋ Dominationi Vestrae commendavi negotium Theodorici Mueler mercatoris Gedanensis, quod iterum per ⌊⌋ superioribus diebus ad eandem meas commendari apprime cupiebam, quas spero ad manus Dominationis Vestrae pervenisse. Iis etenim significaveram Dominationi Vestrae, ut aliquas litteras caesaris commendaticias ad hunc regem et cardinalem mitti curaret, quarum gratia pauper senex iustitiam contra bonorum suorum detentores assequeretur. Is hactenus nullam expeditionem huius sui negotii reportare potuit, quod integro biennio et amplius prosecutus est et prosequi non cessat, sed frustra. Quo fit, ut pietatis et patriae intuitu, quia nostras est, cogar eundem iterum atque iterum commendare Dominationi Vestrae, quae dignetur pro amicitia nostra procurare litteras aliquas serenissimi ⌊regis Poloniae⌋ ad regem istum ac ad cardinalem, quibus huius pauperis senis negotium eisdem enixe commendetur pro iustitia, quam ipse continue petit et non invenit. Alioqui miser laterem lavat et in oleo et opera iacturam fecit, in quo faciet Dominatio Vestra mihi rem quam gratissimam et illi profuturam admodum, quia hac via facile sperat finem aliquem bonum huiusce suae negotiationis habiturus et Dominatio Vestra de tali pietatis opere mercedem a Deo optimo est habitura. Quam bene valere semper cupio, cuique me offero et unice commendo.
Ex ⌊Londino Angliae⌋, 9 Februarii MDXXIII.
Deditissimus tamquam frater ⌊Michael Sandri⌋, decanus Wratislaviensis etc.
| | 3 | IDL 437 | Michał SANDER do Ioannes DANTISCUS, Nizza Monferrato, 1529-10-20 | odebrano Bologna, [1529]-11-08
Rękopiśmienne podstawy źródłowe: 1 | czystopis język: łacina, AAWO, AB, D. 66, k. 83- 84
|
Pomocnicze podstawy źródłowe: 1 | regest język: polski, XX w., B. PAU-PAN, 8245 (TK 7), k. 280
|
| Tekst + aparat krytyczny + komentarzZwykły tekstTekst + komentarzTekst + aparat krytyczny
Magnifico domino ⌊Ioanni Dantisco⌋, serenissimi Polonie regis ad caesaream maiestatem oratori, meritissimo domino et confratri observandissimo in aula caesaree maiestatis Placentiae vel ubi fuerit Bononiae
Sedebam nudiustertius solus, etsi adessent veteris et novi testamenti bonorumque auctorum libri, solus tamen, maestus tristique spiritu ossium exsiccatore meam deplorans sortem, quae hunc in angulum me detrusit, ubi non sine desidiae nota velim nolim desidere cogor, atque animo revolvens, qualiter hinc salvis omnibus abire mihi liceat, supervenit nuntius litterarum fasciculum adferens, quem dissolvendo peregrinas quasdam conspicio. Primum illas resigno comperioque Tuae Dominationis esse, pro cuius salute fui semper sollicitus. Bone Deus! In tantam primo aspectu rapior hilaritatem, quantam dictis consequi nequeo. Legi easdem auidissime, dumque chyragra te corripi aduerto, vix me a lachrimis contineo, quoniam iuventutis nostrae delictorum poenam sentimus et experimur. Sane verum esse sentio quod ille (quem ridebam cum citaretur) dixit: “Gaudeant qui malo utuntur regimine” etc. Neque profuit sedulo orasse Dominum, ne reminisceretur peccatorum nostrorum, sumeret de peccatis nostris vindictam, neve memor fore[t] iuventutis nostrae delictorum, quia exaudiri utpote peccatores non merebamur. En ergo patimur ob contempta precepta, quibus pueri docebamur, quo frugalitati studeremus,
cf. Hor. Epist. sperne voluptates: nocet empta dolore voluptas ⌊sperneremus autem voluptates, nocet enim empta dolore voluptas.cf. Hor. Epist. sperne voluptates: nocet empta dolore voluptas ⌋
Supra poenam et scommata excipimus quandoquidem hos morbos crapulosae, luxuriosae intemperantisque esse retroactae vitae signa contendunt utcumque Deo grati, quod et olim nos adhuc poterimus quibus audire vacat nostros referre. Labores sunt tot et tanta, que impediunt me, quominus Tuae Dominationis monitis sim audiens. Ea si referre deberem, dies me deficeret. Veniam tamen, favente Deo, quamprimum licuerit prae aegritudine, cui accessit nescio quale ulcus de proximo intra forte biduum secundario secundum mense Maio praeterito inscidit chyrurgicus et curauit recte, an non Deus scit molestius nunc quam prius umquam me me torquet affligit[que] sic, ut equo incidere foret difficile et veniam mutandus quidem est aer eo animo ut una simul in nostram proficiscamur regionem a qua per triginta erravi annos ad integram sanitatem recuperandam quemadmodum olim Bernardus Schulteti quem post egregiam Gdanensis cervisiae potationem et 24 horarum dormitionem ita podagra chyragraque deseruit ut numquam postea per annos XXV seu XXX, quibus postea vixerit, molestarit vexaverit vel cruciarit.
Nova hinc scribere est aquam in mare dedu[ce]re. Sperabant Itali primo caesaris appulsu ab oppressionibus liberari, sed accidit alite[r]. Continet caesar exercitum suum innocuum sub spe concordiae ac pacis, quam dicimus omnes: pax, pax. Timeo vehementer, quod non est
cf. Is 39.8 et dixit Ezechias ad Isaiam / bonum verbum Domini quod locutus est / et dixit fiat tantum pax et veritas in diebus meis; Is 32.17-18 et erit opus iustitiae pax et cultus iustitiae silentium / et securitas usque in sempiternum / et sedebit populus meus in pulchritudine pacis / et in tabernaculis fiduciae et in requie opulenta ⌊pax ut propheta Esaias habetcf. Is 39.8 et dixit Ezechias ad Isaiam / bonum verbum Domini quod locutus est / et dixit fiat tantum pax et veritas in diebus meis; Is 32.17-18 et erit opus iustitiae pax et cultus iustitiae silentium / et securitas usque in sempiternum / et sedebit populus meus in pulchritudine pacis / et in tabernaculis fiduciae et in requie opulenta ⌋
, interea autem, dum consultat caesar et exercitus contatur, facultas certis permittitur nebulonibus grassandi, depredandi, abigendi, captivandi et ceterorum id genus malorum, que horret dicere, exercendique crudelitates maiores, quam facerent Turche. Et cum possit caesar huiusmodi prohibere, nonne videtur consentire? Fatuunt, ut caesar executionem aliquam frigat, utque eius exercitus ab armis abstineat, quo liberius et securius opprimantur miseri rustici civesque a praesidiariis civitatum militibus. Quid dicam? Nescio, non enim tutum est dicere. O, quam prudenter monuit ille, dicens: “
cf. Luc. 1.281 dum trepidant nullo firmatae robore partes, / tolle moras: semper nocuit differre paratis. / [par labor atque metus pretio maiore petuntur.] / bellantem geminis tenuit te Gallia lustris, / pars quota terrarum! facili si proelia pauca / gesseris euentu, tibi Roma subegerit orbem; Ov. Ep. 4.147 tolle moras tantum properataque foedera iunge– / qui mihi nunc saevit, sic tibi parcat Amor!; Ov. Met. 13.556 credidit Odrysius praedaeque adsuetus amore / in secreta venit: tum blando callidus ore / 'tolle moras, Hecabe,' dixit 'da munera nato! / omne fore illius, quod das, quod et ante dedisti, / per superos iuro.' ⌊Tolle morascf. Luc. 1.281 dum trepidant nullo firmatae robore partes, / tolle moras: semper nocuit differre paratis. / [par labor atque metus pretio maiore petuntur.] / bellantem geminis tenuit te Gallia lustris, / pars quota terrarum! facili si proelia pauca / gesseris euentu, tibi Roma subegerit orbem; Ov. Ep. 4.147 tolle moras tantum properataque foedera iunge– / qui mihi nunc saevit, sic tibi parcat Amor!; Ov. Met. 13.556 credidit Odrysius praedaeque adsuetus amore / in secreta venit: tum blando callidus ore / 'tolle moras, Hecabe,' dixit 'da munera nato! / omne fore illius, quod das, quod et ante dedisti, / per superos iuro.' ⌋
” etc. Fama est caesarem Mantuam potius quam Bononiam profecturum, ut fratri in Wienna Austriae a Turchis obsesso ferat suppetias, sicque coactum ducis Mediolani
negotium in manus pontificias committere, ⌊Alexandriam⌋ quoque et Papiam ad magnam suae maiestatis reputationem. Tuam) Dominationem oro vehementer, velit me reddere certiorem de Turcarum progressu, de Germanorum Prussiorumque religione et quam bene audiant ecclesiastici inter illos populos, et an dominus praepositus de Walkirch adhuc sequatur caesaris aulam. Titubat manus et tremat, non possum esse prolixior. Feliciter valeat Tua Dominatio et has nostras ineptias boni consulat.
⌊Nitiae Pallearum⌋, XX Octobris 1529.
Eiusdem Dominationis Tuae servitor et confrater ⌊M. Sanderi⌋ decanus Wratislaviensis canonicus Warmiensis
Postscript:
An Germani mercatores cesaree maiestatis curiam sequantur et qui, scire cupio. Litterae, si quas ad me dare placuerit, in aula[m] Marchionis Montisferrati cuicumque, et presertim Magnifico et generoso domino Aloysi[o] de Scarampis consignate, reddentur mihi celeriter et fideliter. Nepotem Reuerendissimi quondam cardinalis sediniensis qua possum efficatia commendo Tuae Dominationi. Quae iterum atque iterum bene valeat cuique me commendo et offero.
Servitor et confrater M. Sanderi canonicus Warmiensis et decanus Wrat[islauiensis]
Constantiensis
Clerus an exulet, vel constantiae moretur?
| | 4 | IDL 469 | Michał SANDER do Ioannes DANTISCUS, Nizza Monferrato, 1530-03-07 | odebrano Bologna, [1530]-03-29
Rękopiśmienne podstawy źródłowe: 1 | czystopis język: łacina, BCz, 243, s. 113-116
|
Pomocnicze podstawy źródłowe: 1 | regest język: polski, XX w., B. PAU-PAN, 8246 (TK 8), k. 100
|
Publikacje: 1 | AT 12 Nr 53, s. 60-61 (in extenso) |
| Tekst + aparat krytyczny + komentarzZwykły tekstTekst + komentarzTekst + aparat krytyczny
Serenissimi Poloniae regis ad pontificem maximum et caesaream maiestatem oratori, domino ⌊Ioanni Dantisco⌋, domino suo et tamquam fratri honorando
Bononiae
Magnifice domine tamquam frater honorande. Salutem.
Quod Tua Dominatio Silvam mihi dono mittere dignata est, habeo gratiam, quae quam mihi placeat, haud facile dixerim. Si scirem apte, ne dicam eleganter, erudite atque ornate vel soluta vel ligata dictione dicere, cognosceret Tua Dominatio, quibus personam tuam Silvamque ipsam laudibus attollerem. At nihil recte fit invita Minerva, praesertim arte deficiente, calamum reprimere cogor. Non tamen cessabo,
cf. Verg. A. IV 336 dum memor ipse mei, dum spiritus hos regit artus ⌊dum spiritus hos regat artuscf. Verg. A. IV 336 dum memor ipse mei, dum spiritus hos regit artus ⌋, laudum tuarum praeconem agere verbalem, quandoquidem scriptura tuas laudes, tuam optimam famam tuaque egregia facinora perennare nequeam. Quo autem in pretio Silvam habent eruditi litterarum partium, olim intelleget Tua Dominatio, quae ut videat iam principiatum, amici unius mitto iudicium, quod si forsan debile putabitur, sequetur: „brevi validius, elucubratius, demorsos etiam ungues, ni fallor, sapiens”.
Caesarem 24 praeteriti mensis imperiali coronatum infula fama est certa, felici, ut speramus, auspicio. Hic dies tametsi divo Mathiae apostolo sacer celebrisque exstitit, ab hostibus Christianae religionis ominosus reputatur, quasi necesse sit, christicolas omnes eo die furere. Attamen falsa ducuntur stultaque opinione; non refert canum impiorumque latratus. Bene sperandum est, quod scilicet caesar per manus summi pontificis impositione Sancto repletus Spiritu invicto et intrepido animo sit hostes perfidos aggressurus profligaturusque ad totalem illorum ruinam usque, Omnipotentis Dei ac summi pontificis suffragio altoque consilio.
Magnam revera laudem et auctoritatem Tuae Dominationis Silvam
conciliasse vel hoc argumento constat, quod caesarem (cui quam conclama... sic fuerat, quod in animo erat fixum, non nisi Rom[ae] coronam suscipere, alioqui potuisset sub Hadria[no] pontifice summo felicis recordationis in Hispania tot bellis, tot laboribus, expensis atque periculis devitat[is] imperialis maiestatis diademate insigniri, quod tunc visum fuit tam absurdum quam stultum[1]) sententiam mutare ac in tuam accedere persuasit. Deum precor Optimum Maximum, ut quemadm[o]dum feliciter provenit haec coronatio, ita et succed[ant] singula alia in Christianae reipublicae augment[um] feliciora laetioraque ad Christi gloriam, cui honor et imperium sempiternum. Bene valeat Tua Dominatio, qu[ae] ineptiis meis veniam dare dignetur ac certior[em] per otium me facere, an fasciculum mearum litterarum, in qu[o] erant litterae Wratislaviam dirigendae, receperit; hoc mihi cedet in gratiam singularem.
⌊Niciae Pallearum⌋, 7 Martii 1530.
Postscript:
Alligatas, ut Wratislaviae reddantur, dirigere non displiceat, sunt alicuius importantiae ad rerum mearum conservationem recuperationemque.
Dominationis Tuae deditissimus et tamquam frater minor Michael Sanderus canonicus Warmiensis
[1 ] See Ioannis Dantisci De nostrorum calamitatum silva (IDP 42), vv. 325-328: Caesaris imperii sacra tempora cinge corona! /
Quod si fit, refert, hic vel in Urbe, parum./
Tu tecum Romam, non te fert illa, quod aiunt,/
Esseque dicitur haec hic, ubi papa manet
| |
Teksty ze wzmianką o Michał SANDER Results found: 2 IDL, 0 IDP, 0 IDT 1 | IDL 5806 | Ioannes DANTISCUS do Sigismund I Jagiellon, London, 1522-10-12 | 2 | IDL 176 | Ioannes DANTISCUS do [Sigismund I Jagiellon], Valladolid, 1523-02-25 |
|